Stikstof en staartjes

Stikstof en staartjes

Terwijl Nederland door kabbelt  onder een demissionair kabinet, lijkt Den Haag zich vooral druk te maken over Corona en het vormen van een nieuwe coalitie. Terwijl intussen wat meer op de achtergrond behoorlijk wat besluiten worden genomen die impact hebben op onze landbouw.

Stikstof bijvoorbeeld. Waar voorheen de landbouw als een van de weinige sectoren braaf alle stikstofdepositie tot de laatste mol vast moest laten leggen in vergunningen, moeten inmiddels alle sectoren de uitstoot in de toekomst compenseren. Op zichzelf is het logisch en goed dat naast de landbouw iedereen moet gaan voldoen aan deze compensatie maar het blijft wringen dat er nu uitgerekend naar de landbouw gekeken wordt om deze ruimte te leveren. Uitgerekend de sector die de stikstof in haar eigen sector de afgelopen jaren netjes heeft laten vergunnen en zelfs al terug heeft gedrongen.

Het plan van o.a. de LTO heeft veel stof doen opwaaien maar de strekking is op zich zelf niet verkeerd: bijdragen prima, maar niet zonder financiële compensatie. Gezien het aantal opvolgers in de sector zijn er zeker nog bedrijven die tegen een financiële compensatie willen stoppen. De eerst vrijgekomen stikstof mag dan zeker gaan naar o.a. de PAS melders, die eveneens het voortouw hebben genomen om hun vergunningen netjes op orde te maken.

 

Iets anders wat veel stof heeft doen opwaaien is de dierenwet die tussen alle discussies door vrij vlot door de eerste en tweede kamer heen is gekomen. De exacte uitvoering is nog altijd onbekend maar het lijkt juridisch gezien weer een behoorlijk blok aan het been van Nederland te gaan worden. Net als bij stikstof zal Den Haag zich moeten afvragen wat voor consequenties dit gaat hebben voor Nederland als geheel, en niet alleen de landbouw. Voor mij als varkenshouder is het in ieder geval wel iets waar ik me toch zorgen om maak, waar veel collega’s de afgelopen jaren al behoorlijk wat geprobeerd hebben om de krul in de staart te houden, lijkt ook dit weer een regel te worden wat de marge drukt. De eerste ervaringen spreken over een post wat met de huidige prijsstelling niet te dragen is, nog los van het welzijn wat er niet op vooruit zal gaan. Ook hierin geldt: bijdragen prima, maar niet zonder financiële compensatie en zonder goed na te denken wat de daadwerkelijke consequenties zijn!

Het debat woekert de komende tijd nog wel voort en zal zeker nog een staartje krijgen.

Patrick Classens